Rozdział 10

Po drodze ze sobą nie rozmawialiśmy, ale ja przerwałam tą miłą ciszę. 

- Niall czy tam idzie Harry? - zapytałam przerażona. 

- Tak to on. - odpowiedział mi Horan bez żadnych emocji.

 -No proszę proszę kogo my tu mamy naszą piękną parę . - usłyszeliśmy drwiący z nas głos Hazzy.

 - Zazdrościsz ? - zapytałam również drwiąc. 

- Yyy , no chyba nie - powiedział Styles. 

- No to idź stąd ok? - powiedział zdenerwowany Niall.

 - Ok już stąd idę spokojnie blondasku - powiedział Harry po czym wybuchnął śmiechem.
- Nie cierpię go - powiedziałam zła. 

- Wiem. - odpowiedział po czym mnie przytulił. Reszta drogi przebiegła nam w spokoju do czasu aż doszliśmy do domu.

 - Wejdziesz ? - spytałam z nadzieją w głosie.

 - A chcesz ? - no nie co on mi zadaje za pytania. 

- Oczywiście że chcę skarbie. - powiedziałam do niego po czy weszliśmy do środka. 

- Ale mi się chce spać - usłyszałam głos Niall'a tuż przy moim uchu.

 - To idź - powiedziałam z uśmiechem.

 - Ale ja nie mam w czym spać mała. 

- Śpij w bokserkach - mówiąc to uśmiechnęłam się zadziornie.

 - Kuszące . - powiedział po czym wpił się w moje usta. Nie mogliśmy się od siebie oderwać. Za bardzo się pragnęliśmy.
Obijaliśmy się o ściany ale to na nie przeszkadzało. W końcu opadliśmy na kanapę. Leżałam pod Niall'em i czułam jak moje hormony buzują. Nagle poczułam jak blondyn kieruję swoją rękę ku mojej kobiecości. Musiałam to zatrzymać. 

- Niall czekaj - Horan spojrzał na mnie swoimi niebieskimi oczyma po czym zapytał:

 - O co chodzi skarbie? 

- Ja .. ja nie jestem na to gotowa. Przepraszam - wyszeptałam prawie nie słyszalnie. 

- Nie masz za co przepraszać - w jego oczach zobaczyłam że bardzo si ę zawiódł. 

- Mam za co. Robię z siebie cnotkę. - po tych słowach Niall ze mnie zszedł i usiał ja zrobiłam to samo. 

- Jess ja Cie kocham i nie chcę Cię zmuszać do czegoś czego nie chcesz.

 - Dziękuje , wiesz co chodź spać. - powiedziałam po czym wstałam z kanapy.

 - No ok - odpowiedział Niall po czym rozłożył się na kanapie.

 - Emmm , skarbie co ty robisz - zapytał lekko się śmiejąc. 

- No idę spać - oznajmił patrząc na mnie.

 - No ty chyba nie myślisz że pozwolę Ci spać na kanapie. - powiedziałam śmiejąc się.

 - Czyli co mam spać z Tobą ? - spytał ze swoim śnieżnobiałym uśmiechem. 

- No raczej - złapałam go za rękę po czym skierowliśmy się do sypialni.

 - Dobra kładź się ja idę wziąć prysznic i przyjdę - oznajmiłam po czym zniknęłam za drzwiami.

Zamknęłam je i zaczęłam zdejmować ubrania. Owinęłam się ręcznikiem i weszłam do kabiny w której leciała ciepła woda. Zaczęłam myć swoje ciało olejkiem o zapachu orzechów i wanilii. Moje musli cały czas krążyły wokół Harry'ego. Nie rozumiem Go. Najpierw mówi mi, że mnie kocha i poczeka, później po wypadku każe mi się wynosić ze szpitala i ze swojego życia, następnie przeprasza mnie i mów że bezemnie nie wytrzyma, a na sam koniec bije Niall'a za coś czego nie zrobił i z nas drwi. Nie mogłam mu zaufać i bardzo dobrze zrobiłam. On jest okropny! Jest mi przykro, że zawiodłam Niall'a. Wiem, że bardzo mu zależało, ale uważam że to trochę za szybko i powinniśmy poczekać. Przemyłam swoje ciało i umyłam głowę. Wyszłam z kabiny i zaczęłam wycierać swoje wychłodzone ciało. Ubrałam na siebie swoją piżamę i wysuszyłam swoją głowę. Rozczesałam swoje blond włosy i umylam zęby. Dopiero teraz zauważyłam, że to wszystko zajęło mi 2 godziny. Wyszłam z łazienki, a w sypialni zobaczyłam śpiącego Niall'a. Był taki słodki. Przypominał małe dziecko. Przykryłam Go i sama położyłam się koło chłopaka i się w niego wtuliłam.

 - Kocham Cię. - Usłyszałam głos blondyna.

 - Ja ciebie też. - Odpowiedziałam. Jeszcze chwilę myślałam o dzisiejszym dniu, ale po niedługim czasie usnęłam.
Rano obudziły mnie głosy z dołu. Odwróciłam się, ale obok siebie nie zastałam Horana. Mogę się więc domyślić, że to on rozmawia przez telefon. Wiedziałam, że już nie zasnę więc wybrałam ten zestaw

 i udałam się do łazienki. Założyłam go i zrobiłam poranną toaletę. Weszłam na dół po schodach kiedy Niall akurat przestał rozmawiać. 

- O hej Kochanie. - zaskoczony blondyn odwrócił się w moją stronę posyłając mi swój rumiany uśmiech. 

- Z kim rozmawiałeś? - Zapytałam go przez dzielącą nas przestrzeń. 

- Z nikim ważnym. - Powiedział. Podszedł do mnie i całował mnie w czoło a potem przytulił. 

- Niall powiedz widać to w twoich oczach, że to nie był nikt. - Powiedziałam kładąc dłonie na jego torsie, aby nas rozdzielić. Wiedziałam, że coś ukrywał.

 - Dobrze powiem Ci, ale później. - Nie patrzył mi w oczy, ale jego wzrok wędrował gdzieś po bokach. 

- Teraz. - Powiedziałam poważnym tonem, odsuwając się od chłopaka. 

- No dobra. Dzwonił Zayn, powiedział mi, że mamy zlecenie i musimy się przygotować, aby przemycić broń i narkotyki. Później będziemy musieli zlikwidować jakiegoś gościa i musimy się bardzo dobrze przygotować. - Kompletnie mnie zatkało na jego słowa. 

- Nie zrobisz tego. Nie możesz. - Mój głos drżał, a ja zrobiłam krok do tyłu. 

- Zrobię to. Muszę to zrobić. - Jego twarz nie wyrażała, żadnych emocji. Jest do tego przyzwyczajony, ale nie ja. 

- Niall nie masz tego robić rozumiesz ! Zrób to dla mnie ! - zaczęłam krzyczeć na całe mieszkanie. 

- Mała uspokój się , to nic takiego - powiedział po czym ja prychnęłam. 

- Nic takiego ? Ty chyba nie wiesz co to oznacza. ! Nie możesz przemycić tych wszystkich rzeczy a co gorsza zabić człowieka ! Nie rób tego .. Proszę - w moich oczach było widać łzy a jego nic nie mogłam wyczytać.

- Jess zrozum ja muszę to zrobić. Przecież to moja praca. - mówił spokojnie a ja płakałam. 

- Niall jeśli ty to zrobisz to ja nie wiem czy dalej będziemy razem. - oznajmiłam jeszcze bardziej płacząc. 

- Przykro mi Jess ale ja swoją pracę wykonam. - powiedzial i od razu zaczął zakładać swoją kurtkę. - Pa. Zadzwoń jak wszystko przemyślisz. - powiedział po czym podszedł do mnie z próbą pocałunku ale się odsunęłam. On tylko spojrzał na mnie i bez słowa wyszedł z mojego domu.

CZYTASZ = KOMENTUJESZ!

Mam nadzieję, że rozdział wam się podobał. Proszę was komentujcie. Piszcie w komentarzach co chcecie. Swoje myśli, przeczucia, za kogo trzymacie kciuki. Po prostu piszcie. Liczę na was. W was cała moja nadzieja KOCHAM WAS! ♥ Mam nadzieję, że wy chociaż nie w połowie. 18 kom = next. LICZĘ NA KOMENTARZE Z WASZEJ STRONY!

A teraz zapraszam was na zwiastun mojego opowiadania ♥

https://www.youtube.com/watch?v=2e69T7dmODU